Bir Yıl Geçmiş Bile…
 |
| Las Palmas, Gran Kanarya, Mendirek |
2014 Kasım’ında Türkiye’den ayrılıp Güney Amerika yollarına düşeli bir yıl olmuş.
‘..muş’ diyorum çünkü gerçekten zamanın nasıl bu kadar çabuk geçtiğini algılayamıyorum. Bir yılda dört ülke iki kıtada bulunup, çoğunluğu Avrupa’dan olmak üzere karada/denizde birçok farklı insanla tanıştık. Konuştuklarımız, görebildiklerimiz kadarıyla üç aşağı beş yukarı dünyanın her yerinde sorunlar aynı. Görünen o ki bu sorunlar hepimizi içine alacak şekilde büyüyor. Biz ayrıldıktan sonra Tunus’ta bombalar patladı. Libya açıklarında göçmenlerle dolu bir tekne battı. Sonra Tunus gene patladı.’ Avrupa görece daha mı güvenli acaba?’ diye düşünür gibi olduğumuzda Paris gene patladı.
Tunus temiz bir yer değil ama Avrupa’nın farkı pisliğini örtmeyi çok iyi beceriyor. Ben bu Akdeniz yolculuğundan bunu anladım. Zenginliğin bir bedeli var ve o bedel başka toplumlar tarafından ödeniyor.Türkiye ise zaten dünyaya bedel. Ülkeden gelen haberler bizi sadece gerdi. Sinirlendirdi. Doğusundan batısına tüm ülke dünya gündeminden çok uzakta kendi kabusunu yaşıyor. Herkese sabır diyebiliyorum.
Gezi tayfası ise geçtiğimiz bir yılda çok kötü şeyler yaşamadı ama bazı terslikler bizi çok gerdi. Özellikle de hiç beklemediğimiz yerlerden gelen sürpriz masraflar. Neyse ki hepimizin sağlığı yerinde. Biraz klişe ama am her zaman dediğimiz gibi: ‘Sağlığımız yerinde olsun gerisi boş’. Sizlerinde sağlığı yerinde olsun tabii.
Bu bir yılda dünya gündemi ne kadar sıçarsa sıçsın bir şeyi çok iyi anladık;
Anladık ki dostlarımızın yeri bambaşkaymış. Hiç bir proje yapmadan, tam bir hedef koymadan düştüğümüz bu yollarda bize o kadar çok destek geldi ki... Maddi ve manevi. Ne diyeyim kendi adıma ben biraz şaşırdım. Hafiften gururlandım ve biraz da şımarık bi çocuk gibi hissettim kendimi. Umarım bu duygular herkese kısmet olur. Bu duygular ilham verici oldu dersem abartmış olmam. Ve bizi tanıyan tanımayan dostlarımızın dayanışması bize gösterdi ki; Dünya’da ne olursa olsun bizim yaratmaya çalıştığımız dünya çok güzelmiş. Başka bir dünya ise gerçekten mümkünmüş. Sadece ‘yola çıkıyoruz’ demek bile yetti. Yola çık(a)mayanların hayallerini, ütopyalarını, düşüncelerini iyi kötü doldurabilmek çok güzel bir duyguymuş. Sizlere teşekkür etmiyorum. Hepinizi güzel bir dünya adına kocaman kocaman kucaklıyorum.
Deniz
